‘The Winds of Winter’ is de laatste aflevering van het zesde seizoen.
Opgelet voor spoilers! Verder lezen op eigen risico.
Cersei Lannister en Loras Tyrell ondergaan hun rechtszaak. Daenerys bereidt alles voor om naar Westeros te vertrekken. Davos confronteert Melisandre. Sam en Gilly komen in Oldtown aan. Bran ontdekt de waarheid van een lang bewaard geheim. Lord Frey krijgt bezoek van een onuitgenodigde gast.
Seizoen 6 zit erop en gaat er met een BOEM uit. En die «BOEM» mag je heel letterlijk nemen. Welkom bij de allerlaatste review van het zesde seizoen.
Tommen maakt zich klaar voor het proces van zijn moeder. Margaery doet hetzelfde voor het proces van haar broer. De High Sparrow daarentegen is erg snel klaar. Hij draagt zijn allerbeste jutten zak voor deze gelegenheid. Cersei draagt een imposant kostuum. De soundtrack verraadt al een beetje dat er ons onheil staat te wachten. Loras zit nog steeds weg te rotten in zijn cel. De Faith Militant komt hem halen voor het proces. Loras Tyrell is een gebroken man. Er blijft maar weinig over van de Loras die we kennen. Loras windt er geen doekjes om en speelt open kaart met de High Sparrow. Loras ziet af van zijn titels en doet afstand van zijn positie. Margaery en haar vader Mace zijn er duidelijk niet goed van. Loras geeft aan dat hij er klaar voor is om zich aan te sluiten bij de Faith Militant. De Zevenpuntige Ster wordt dan ook op Loras zijn gezicht aangebracht zodat hij zich voorgoed aan de eed zal houden. Margaery is razend op de High Sparrow voor het verminken van haar broer. Deze belooft Margaery Loras zijn vrijheid na het proces. Maar eerst moeten ze wachten op de komst van Cersei. Maar waar blijft Cersei?
Tommen staat op het punt om te vertrekken, maar wordt tegengehouden door de Mountain. Er is dus duidelijk iets aan de hand. Margaery voelt het aan en haar gevoel zit alleszins goed. De High Sparrow stuurt Lancel samen met enkele andere broeders naar de Red Keep om Cersei te gaan halen. Lancel ontdekt daarbij een jong kereltje onderaan de Sept van Baelor. Hij vertrouwt het niet en besluit het jongetje te volgen. Pycelle wordt door een Little Bird gevraagd om naar Qyburn’s laboratorium te gaan. Koning Tommen wil hem immers spreken. Pycelle doet wat ervan hem gevraagd wordt en treft er Qyburn aan. Koning Tommen blijkt er helemaal niet te zijn. Qyburn excuseert zich bij Pycelle voor hetgeen er zal gebeuren. Hij geeft toe dat Pycelle het niet verdient om alleen te sterven, ongeacht zijn zonden. Arme Pycelle. Het ziet er niet rooskleurig uit voor die oude maester. De Little Birds halen een mes te voorschijn en vallen Pycelle aan. Pycelle wordt op een wrede manier neergestoken. Lancel ontdekt intussen onderaan de Sept vele kraten wildvuur. Één van de Little Birds steekt Lancel neer. Lancel beseft dus hoelaat het is. Hij sleept zich vooruit en ontdekt daarbij het plannetje van Cersei. Margaery begint ook door te hebben dat er iets serieus verkeerd aan het gaan is. Ze kijkt achterdochtig rond zich heen en merkt op dat zowel Cersei als Tommen niet eens komen opdagen op het proces. Dat Cersei niet komt opdagen; daar kan Margaery nog inkomen, maar Tommen’s afwezigheid baart haar zorgen. Margaery stapt op de High Sparrow af en maakt hem duidelijk dat Cersei iets van plan is en dat het allesbehalve positief zal zijn. De High Sparrow is nog steeds verblind door zijn geloof en lacht Margaery’s waarschuwingen uit de weg. Margaery’s angsten beginnen op te lopen en in een vlaag van woede vertelt ze de High Sparrow hoe ze denkt over de Goden. De High Sparrow kijkt verschrokken naar Margaery en is sprakeloos. Ondertussen doet Lancel er alles aan om een massamoord te voorkomen. Hij probeert het vuurtje dat het hele boeltje zal opblazen uit te blazen. Margaery stapt naar Loras toe en probeert haar familie veilig te stellen. Zonder succes, want de Faith Militant verleent geen doorgang aan degenen die de Sept willen verlaten. Lancel beseft dat zijn pogingen ook tevergeefs zijn en komt als eerste zijn einde tegenmoet. Margaery en de High Sparrow voelen de grond onder zich beven. Beiden beseffen hoelaat het is. Margaery klamt zich vast aan Loras en sterft samen met haar vader, Kevan Lannister en de High Sparrow in de vuurzee. Vanop een afstand kijkt Cersei met een glimlach mee. Tommen daarentegen is sprakeloos en beseft welke schade zijn moeder heeft aangericht.
Cersei brengt een bezoekje aan Septa Unella. Vorig seizoen waren de rollen nog omgekeerd. Nu is het Cersei die Unella vernedert. Cersei geeft inderdaad haar zonden toe. Enkel kan Unella haar nu niets meer doen. De ultieme straf voor Unella is uiterst wreed: de Mountain mag met Unella doen wat die wil. Verkrachting? Mishandeling? Of erger? Het publiek kan zich allerhande dingen inbeelden terwijl we Unella’s schreeuw naar hulp op de achtergrond horen.
Tommen is er kapot van. Hij verloor zijn geloof en de grootste liefde van zijn leven, Margaery. Zijn moeder laat hem daar bovenop nog eens aan zijn lot over. Tommen zet zijn kroon vervolgens opzij en springt uit het torentje. Vaarwel King Tommen.
In de Twins is het vollebak feest. Walder Frey heeft zijn kasteel te Riverrun terug met behulp van Jaime Lannister. Jaime en Bronn spreken over de vrouwen. Walder Frey stapt op Jaime Lannister af en vertelt hem hoe hun vijanden hen vrezen. Jaime is niet bepaald een fan van Walder’s arrogantie en zet hem meteen op zijn plaats. Volgens Jaime zijn de Freys als alliantie waardeloos en veroorzaken ze alleen maar problemen. Walder Frey weet even niet meer wat zeggen.
Qyburn licht Cersei in over de dood van Tommen en toont haar zijn lichaam. Cersei is helemaal niet van streek, maar zag het eerder aankomen. Het lijkt wel alsof ze zich hierop had voorbereid. Ze beveelt Qyburn om Tommen’s lichaam te verbranden en zijn assen te strooien waar de Sept ooit stond.
Samwell en Gilly komen nog eens in beeld. De twee arriveren in het mooie Oldtown waar de Citadel staat. Samwell ontmoet één van de Maesters die zich nogal stijf en arrogant gedraagt. Dezelfde Maester wijst Sam erop dat kinderen en vrouwen niet toegelaten worden tot de bibliotheek. Samwell’s kinderdroom komt uit en hij stapt de wondermooie bibliotheek binnen. Sam’s ogen spreken boekdelen.
De Citadel stuurt zijn witte raven naar allerhande plaatsen in de Seven Kingdoms, waaronder in Winterfell. Jon Snow spreekt er met Melisandre, maar worden onderbroken door Davos. Davos confronteert Melisandre met het speelgoedhertje dat hij vond in het kamp van Jon en Sansa. Melisandre beseft dat Davos Shireen’s doodsoorzaak kent en besluit om de hele waarheid te vertellen. Davos is erg van streek, maar vooral emotioneel omdat hij niet begrijpt waarom Melisandre zo’n lief meisje aan zo’n gruwelijke dood heeft onderworpen. Melisandre wijst Jon en Davos er nog eens op dat zij niet alleen verantwoordelijk gesteld mag worden. Selyse en Stannis gingen allebei akkoord. Ook spoort ze Jon aan om haar in leven te houden. Ze hebben haar immers nodig in de Great War. Davos vraagt Jon voor de executie. Jon kiest voor een minder radicale oplossing: verbanning. Melisandre mag nooit meer een voet in het Noorden zetten als ze wil overleven. Davos belooft Melisandre dat als ze durft terug te keren, dat hij de executie eigenhandig zal uitvoeren. Melisandre vertrekt te paard, terwijl Sansa en Jon over de langverwachte winter praten. Ze denken even terug aan hun vader, Ned Stark, die de woorden ‘Winter is Coming’ steevast gebruikte. Sansa maakt Jon duidelijk dat hij altijd een Stark zal blijven in haar ogen.
Vervolgens zien we een opmerkeliike bijeenkomst in Dorne: Ellaria en de Sand Snakes, samen met Olenna Tyrell. Olenna laat eerst even weten wat ze van de Sand Snakes denkt en krijgt vervolgens een voorstel van Ellaria. Ellaria raadt Olenna aan om samen met hun te werken, nu dat Cersei de oorlog heeft verklaard aan beide huizen. Olenna geeft toe dat haar toekomst haar weinig kan schelen omday Cersei haar al alles heeft afgenomen. Ellaria komt op de proppen met haar tweede argument: ‘wraak’. Hiervoor brengt ze een opmerkelijke gast op de voorgrond, namelijk Varys. Olenna kijkt verschrokken toe.
Daenerys staat op het punt om Meereen (eindelijk) te verlaten. Ze neemt daarbij -op aanraden van Tyrion- een belangrijke beslissing. Ze beslist om Daario achter te laten in Meereen en om hem aan het hoofd van de stad te zetten. Daario windt er geen doekjes om en geeft toe dat hij gekwetst is. Daenerys geeft aan dat ze geen keuze heeft en Daario wel moet achterlaten. Ze zal namelijk moeten trouwen met het hoofd van een andere familie als ze allianties wil sluiten. Dany laat Daario met een gebroken hart achter en gaat een laatste keer naar de Throne Room. Daar wacht Tyrion op haar. Daenerys vertelt Tyrion dat ze best wel schrik heeft voor de volgende stap, zeker omdat ze dit altijd al heeft gewild en dat het moment nu dichter dan ooit is. Vooraleer ze vertrekt benoemt ze Tyrion tot haar Hand en spelt ze hem de pin op. Tyrion wordt er emotioneel van en buigt voor haar.
De gasten in de Twins zijn al even vertrokken en Walder Frey eet verukkelijke taart. Een knap meisje serveert hem. Walder Frey schijnt het meisje niet te kennen, maar klaagt niet. Hij vraagt achter zijn zonen, Black Walder em Lothar. Het meisje geeft aan dat de twee zich al in de kamer bevinden. Walder Frey snapt er niets van. Het meisje wijst vervolgens naar de taart. Walder Frey doet de korst van de taart en merkt op dar het hoofdbestanddeel uit mensenvlees en ingewanden bestaat. Walder moet kokhalzen wanneer het meisje haar gezicht afneemt en zich bekend maakt als Arya Stark. Arya verzekert Walder Frey dat een Stark naar hem zal glimlachen, terwijl hij sterft. Vervolgens snijdt ze zijn keel door. Walder Frey is dood.
In de Godswood van Winterfell ontmoeten Sansa en Littlefinger elkaar weer. Sansa beseft dat Petyr’s hulp met een bepaalde prijs komt en vraagt wat hij nu eigenlijk wil. Littlefinger geeft toe dat hij enkel geïntereseerd is in de Iron Throne met Sansa naast zijn zijde. Sansa schuift zijn idee van de tafel, waar a Petyr haar probeert in te zien dat Jon Snow haar positie aan her inpikken is. Enkel zij verdient het om over het Noorden te heersen.
Verder ten Noorden, namelijk achter de Muur dropt Benjen Meera en Bran kort aan Castle Black. Bran vraagt waarom Benjen niet mee komt, waarop hij antwoordt dat de magie van de Muur hem niet zal laten passeren. Bran ontdekt vervolgens een Weirwood Tree. Hij beseft dat dit de uitgelezen kans is om uit te zoeken wat er zich nu in de Tower of Joy afspeelde.
Bran volgt Ned in zijn visioen en ontdekt dat Lyanna Stark zich ook in het torentje bevond. Lyanna bevindt zich in een kritieke toestand en bloedt bijna dood. Ned probeert er alles aan te doen om Lyanna te redden, maar Lyanna aanvaardt haar lot. Ze heeft een laatste wens: haar baby’tje veilig houden uit de buurt van Robert Baratheon. Vervolgens brengt men de baby naar Ned. De baby blijkt Jon Snow te zijn, maar wie is de vader? Robert Baratheon of Rhaegar Targaryen? En indien het tweede nu klopt, betekent dat dan dat Jon een Targaryen is? Vele vragen die hopelijk volgend seizoen beantwoord zullen worden.
Wat een prachtige close-up naar Jon’s gezicht, vergezeld door de ontroerende soundtrack. Jon leidt de discussie tussen de Heren van het Noorden. Jon maakt hen duidelijk dat eendracht macht maakt en dat ze nu eenmaal de aanwezigheid van de Wildlings moeten aanvaarden. Lyanna Mormont wijst enkele Heren van het Noorden erop dat ze Jon in de steek lieten wanneer hij hun hulp het meest nodig had. Daarbij kijkt ze naar Robett Glover, Cley Cerwyn en Wyman Manderly. De heren bieden hun excuses aan. Lord Manderly gaat zelfs zo ver dat hij Jon de ‘White Wolf’ noemt die de Red Wedding gewreken heeft. Hij roept Jon uit tot ‘King in the North’ Niet lang daarna roepen de andere Heren hem uit tot King in the North, waaronder ook Davos en Lyanna Mormont. Littlefinger is de enige die niet enthousiast is en kijkt teleurgesteld naar Sansa. Sansa op haar beurt beseft ook dat ze geen enkel teken van appreciatie heeft gekregen en staart ook naar Littlefinger. Sansa wil duidelijk meer…
Jaime arriveert terug in King’s Landing en treft het in een erbamelijke staat aan. Hij ziet wat Cersei heeft aangericht en snelt naar de Red Keep. In de Throne Room vindt er een ceremonie plaats. Cersei wordt gekroningd tot Queen of the Seven Kingdoms. Qyburn is uiteraard benoemd tot haar Hand. Cersei wisselt een koele blik uit met Jaime, die met gemengde gevoelens naar haar kijkt. Voor de eerste keer hebben we een Koningin op de troon. En wat voor een: de Mad Queen Cersei I Lannister.
Theon staart naar zijn vloot. De weg die hij tot nu toe heeft afgelegd, is geweldig. Yara staat naast zijn zijde en de twee vertrekken samen met Daenerys richting Westeros om wraak te nem op hun nonkel, Euron.
Ook de Unsullied o.l.v Grey Worm en de Dothraki zeilen richting Westeros. Varys heeft ervoor gezorgd dat Ellaria Sand en Olenna Tyrell zich hebben toegevoegd aan Daenerys haar zijde. De schepen van beide huizen varen mee richting Cersei. Olenna Tyrell is nog lang niet klaar met Cersei. Daenerys haar trouwste kameraden vliegen natuurlijk ook mee. Dany, Tyrion, Varys en Missandei staan aan het hoofd van het leger en zijn er klaar voor om Cersei’s positie van haar af te nemen. Vaarwel seizoen 6!
CONCLUSIE
We bespreken de seizoensfinale aan de hand van de criteria. De verhaallijnen in ‘The Winds of Winter’ waren sterker dan ooit en vonden zelfs hun wortels in het allereerste seizoen. 6 jaar lang heeft deze opbouw liefst geduurd. Denk er maar aan Daenerys die naar Westeros wil reizen om de Iron Throne op te eisen. Of aan Jon Snow die zijn moeder wil leren kennen. Cersei’s verhaallijn is de revelatie van de seizoensfinale. Haar ultieme poging tot wraak zet al een duistere toon naar het volgende seizoen toe. Net zoals Cersei, kan Arya haar wraakgevoelens inlossen en vermoordt ze Walder Frey op een gruwelijke manier. Haar verhaallijn in seizoen 6 was eerlijk toegegeven minder sterk. Toch stelde haar laatste scène niet teleur. Al sinds de Red Wedding willen we Walder Frey’s hoofd op een spies zien staan. Samwell komt aan in Oldtown. Zijn verhaallijn in seizoen 6 was vrij beperkt (vergelijken met de andere seizoenen), maar persoonlijk vond ik Sam’s verhaallijn dit seizoen interessanter. De conclusie van de Tower of Joy was erg ontroerend. Cersei op de Iron Throne was een krachtige conclusie in Cersei’s verhaallijn. Qua verhaallijnen valt er dus niets af te keuren. Het acteerwerk is dik in orde. Zelfs de Sand Snakes waren dit keer beter. Ik ben nog steeds geen fan van Dorne, maar met Olenna’s aanwezigheid is het oké. Emilia Clarke’s acteerwerk is een stuk beter in deze aflevering. In the Battle of the Bastards vond ik het nogal houterig. Acteurs an actrices die er deze aflevering bovenuit steken zijn Lena Headey (Cersei Lannister), Nikolaj Coster-Waldau (Jaime Lannister), Kit Harington (Jon Snow), Sophie Turner (Sansa Stark), Natalie Dormer (Margaery Tyrell) en Jonathan Pryce (High Sparrow). Het verlies van de laatste twee is dan ook des te zwaarder omdat ze beiden sterke acteurs waren. De opbouw was geweldig en het beste tot nu toe in Game of Thrones. En dan kijk ik vooral naar de ontploffing van de Sept of Baelor. De soundtrack tijdens de eerste vijftien minuten deden ons al vermoeden dat er iets serieus verkeerd aan het gaan is. Over de soundtrack gesproken: ik ben een grote fan van Ramin Djawadi’s werk. De soundtrack is één van de redenen waarom ik GoT zo geweldig vind. De soundtrack tijdens de seizoensfinale was uitzonderlijk goed. Petje af, Djawadi. Er was minder actie aanwezig in the Winds of Winter, maar dat was totaal geen probleem. De vorige aflevering bevatte al genoeg actie en de focus lag hier meer op het verhaal dan op de actie. Na de ontploffing van de Sept werd het weer iets trager, zoals we gewend zijn van Thrones. De aflevering bevatte veel ontknopingen, maar was allesbehalve gejaagd. Een fout die bij de vorige seizoensfinale ‘Mother’s Mercy’ wel gemaakt werd. De cinematografie was top! Hoe de eerste vijftien minuten in beeld werden gebracht, was adembenemend! Enkele noemenswaardige shots: Oldtown en de bibliotheek, Melisandre verlaat het Noorden te paard, Cersei op de Iron Throne, de close-up van Jon Snow en hoe de dood van Walder Frey in beeld werd gebracht. Sapochnik regiseerde ook The Battle of Bastards en Hardhome. Het kwaliteit van zijn werk zegt dus genoeg. De compositie was goed. De focus lag vooral op King’s Landing, wat te begrijpen was. Heel het seizoen lang was er die verschrikkelijke opbouw en (eindelijk) komen we tot de conclusie ervan. Deze is dan ook epischer dan ooit. Dorne werd vlugjes afgehandeld en Varys leek wel een tijdreiziger. De tijd in the Winds of Winter ging dan ook enorm vlug vooruit, vergeleken met andere afleveringen. Dit kan soms wel voor verwarring zorgen bij de kijkers.
‘The Winds of Winter’ was de perfecte afsluiter voor het sterke zesde seizoen van Game of Thrones. We werden zelfs getrakteerd op tien extra minuten. Achteraf gezien was dat ook noodzakelijk geweest. Ondanks de grote veranderingen in het verhaal, was de aflevering totaal niet gejaagd. Het tempo was prima. De cinematografie en opbouw waren puik. Deze seizoensfinale gaf me voldoende voldoening om nog een jaar te wachten op het zevende en tevens voorlaatste seizoen. Ik kijk er alvast erg naar uit.
SCORE
Verhaallijn: 10/10
Acteerwerk: 9,7/10
Actie and opbouw: 9,5/10
Cinematografie: 10/10
Compositie: 9,4/10
Yelmer's Reviews 